Porady ogrodnika - Choroby infekcyjne drzew i krzewów

Szara pleśń
Grzyb ten, może wystąpić na prawie wszystkich gatunkach roślin iglastych, które uprawiane są w złych warunkach. Początkowo rozwija się na martwych tkankach, a następnie przenosi się na zdrowe. Objawia się szarym, puszystym nalotem zarodników konidialnych. Te porywane są przez wiatr lub wodę i przenoszone na następne rośliny. Przy inwazyjnym opanowaniu mogą zamierać całe rośliny. Porażeniu ulegają najczęściej rośliny osłabione, zaniedbane, rosnące w zagęszczeniu. Rozwojowi grzyba sprzyja duża wilgotność powietrza oraz brak cyrkulacji powietrza. Dotyczy to głównie odmian karłowatych, gdzie korona jest gęsta i zbita. Stare igły, często nie opadają na ziemię, lecz zatrzymują się wewnątrz. Powinniśmy je co rok usuwać.

ZWALCZANIE. Należy poprawić warunki uprawowe, przerzedzić zagęszczenia oraz usunąć zbędne rośliny. Dobrze jest też usunąć zarażone części rośliny i choć czasem może to wyglądać fatalnie, damy roślinie szansę odrodzenia się na niezarażonej jej części. Możemy sięgnąć także po oprysk Polyversum WP. Jest to środek biologiczny w którym znajduje się inny grzyb - Pyhium oligandrium. Co najważniejsze, jest on bezpieczny dla roślin i ludzi.

Osutka sosny
Choroba może występować na różnych gatunkach sosny, ale najgroźniejsza jest dla sosny zwyczajnej. Powoduje opadanie igieł, przez co bardzo osłabia wzrost drzewa. Objawia się w postaci drobnych plam na igłach na początku lata. Jesienią na całym obwodzie igieł ukazują się żółte plamy, które z czasem czernieją, a igły opadają.

ZWALCZANIE. Od połowy lipca opryskiwać co dwa tygodnie przemiennie fungicydami: Bravo 500 SC lub Gwarant 500 SC w stężeniu 0,2 % oraz Biosept 33 SL lub Topsin M 500 SC w stężeniu 0,1 %.

Rdza wejmutkowo-porzeczkowa
Rdza ta do pełnego cyklu rozwoju wymaga dwóch żywicieli. Jednym z nich są sosny pięcioigielne, drugim porzeczki, głównie porzeczka czarna. Prawie wyłącznie występuje na sośnie wejmutce ( Pinus strobus ). Choroba poraża igły oraz pędy. Na igłach występują żółte plamy, a kora u nasady chorych igieł przebarwia się i nabrzmiewa, wydzielając żółty płyn. W trzecim roku na miejscu porażenia pojawiają się żółtobiałe pęcherzyki, w których znajdują się zarodniki Wiatr przenosi je na liście porzeczki, gdzie przebiega następny cykl rozwojowy, by z powrotem przenieść się na sosny. Po wysypaniu się zarodników na pędzie sosny kora zasycha i powstaje otwarta rana z żywicą.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZENIE. Najlepiej nie sadzić porzeczek w sąsiedztwie sosen pięcioiglastych. Należy wycinać i palić zarażone pędy. Rany na grubych gałęziach należy oczyścić i zasmarować farbą emulsyjną z dodatkiem fungicydów, np. Amistar 250 EC lub Discus 500 WG e stężeniu 2 %.